اینجا انتهای زمین است...

درست لحظه ی مرگ انسانیت...

جایی که دست های مادران بوی خون می دهد!!!

بوی "جنایت"

و آبهای راکدش طعم کودکانی را می گیرد که بی نفس خفه می شوند در

خفقان این نکبت آباد!

معصومیت ها دریده می شوند...

و "آدم "ها...

همین ما آدم ها...

چه ساده می گذریم از کنار درد هایمان

"این درد های مشترک"

اینجا انتهای زمین است...

درست همین جایی که ما ایستاده ایم!!!!