آنان كه عقلشان به چشمشان است و فهمشان برده ذليل تاريخ و جغرافي، مخاطب من نيستند.

تو می روی و من
فقط نگاهت میکنم
تعجب نکن چرا گریه نمیکنم
بی تو،یک عمر فرصت گریستن دارم
اما برای تماشای تو،
همین یک لحظه باقیست
و همین یک لحظه،
در چشمان تو اجازه زیستن دارم!

نمی‌دانم دلم تنگ است

دلم در آرزوی یک نگاه پاک وبی رنگ است

نگاه آسمانم دیگر آبی نیست

شبم تیره فروغ ماهتابی نیست

کویرم تشنه

باغم خشک

به چشم چشمه سارم دیگر آبی نیست

هر چي بته به خاطرت کوبوندم و شکوندم
خودمو تو چشم مست تو آتش زدم، سوزوندم
به عشق ديدن گل روي تو اينجا موندم
بين نماز ظهر و عصرم استخاره کردم
خوب اومده مبارکه دور سرت بگردم
اگه به من وفا کني؛ حاجتمو روا کني
بين تموم عاشقات، نذر منو ادا کني
يه کاسه گندم مي ريزم تا کفترارو سير کنم
واست مي ميرم انقدر تا دلتو اسير کنم
به پات مي شينم شب و روز، تا با تو عمرو پير کنم

تا ابد چشم در راهت نهادم
شاید که باز ایی

نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن ... ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ...

اگرباران چشمانت فرو ریخت کویر قلب ما را هم دعا کن...

در این گروه عضو شده و نظر بدین!
این بار معرفی دشت لار


دشت لار یکی از زیباترین دشت‌های ایران است.
منطقه‌ای در فاصله 70 کیلومتری شرق تهران و در دامنه رشته کوه‏‌های البرز. دشت لار در واقع بزرگ‌ترین دره ایران است و با داشتن طبیعت زیبا، دریاچه، چشمه‌‏های فراوان و نزدیکی به قله دماوند، مورد علاقه طبیعت‌دوستان زیادی است.

دشت لار به دشت شقایق‏‌ها معروف است، چرا که در بهار پر از گل‏های شقایق می‏شود و این مسئله خودش یکی از جاذبه‏‌های گردشگری این منطقه به شمار می‌‏آید. به علاوه وجود سد خاکی لار باعث شده به یکی از مناطق اصلی ماهی‌گیری در نزدیکی تهران تبدیل شود.

هر سال تعداد زیادی از مردم برای ماهی‌گیری، طبیعت‏‌گردی، دوچرخه‏‌سواری و تفریح به پارک ملی لار می‏‌روند

یاد دارم در غروبی سـرد سـرد
میگذشـت از کوچه ما دوره گـرد
داد مـیزد :کهنه قالی میخـرم
دسته دوم جنس عالی میخـرم
کاسه و ظرف سفـالی میخـرم
... گر نداری،کوزه خالی میخرم
اشک در چشمان بابا حلقه بست
عاقبت آهی کشید
بغضش شکـست
اول ماه است و نان در سفره نیست
ای خدا شکـرت ولی این زندگیست ؟!
بوی نان تازه هوشش برده بود
اتفاقا مادرم هم روزه بود
خواهرم بی روسری بیرون دوید
گفت آقا سفره خالی میخرید .....؟!؟!

ساعت مچی ات را باز کن … دست هایت را در بیاور
بگذار برای یک شب هم که شده
آب ِ خوشی / از گلوی ِ چشمهایت / پایین برود