شعر منوچهری دامغانی درباره پاییز

گوش بده تابگم بتو نیتمُ * دارن از بین میبرن هویتمُ
تاریخِ خاک سرزمین آریایی * داره فریادمیزنه تا ما بیاییم
پس حالا وقتشه بشنوی ک * ایران وطن من، همون کشوری ک
بعد7000سال ایران سرپاس * هنوزم دل ایرانیان دریاس
بشنو هموطنِ من اینو ازیاس * ک واسه ی وطنم منم سرباز
اعتراض من میشه مث گلوله شلیک * بیا باهم بخونیم سرودملی
خواهروبرادر من ای هموطن * تمدن ایرانیا هس درخطر
همه ماها سربازای زیر پرچمیم * نمیذاریم ازمابگه هر اجنبی
اتحاد ماواسه دشمن اضطرابه * اسم ایران واسه ما مایه ی افتخاره
احترام ما ب ایران ی خارِ تو چشمِ * کسایی ک میخوان بزنن ضربه بهش
***
میخوای بگی مااومدیم از ی نسل وحشی * پس ی نگاهی بنداز ب تخته جمشید
داری اسم ایران و بدجلوه میدی * ک اسمتُ بزرگ بنویسن رو جلد سیدی
دارم هدفتُ تو دفترم مینویسم * میدونم ک واسه چی ساختی فیلم سیصد
میدونم ک دلت ساخته شده ازسنگ وسرب * جای اینکه باهنربسازی فرهنگ صلح
تواین تیرگیِ روابط ،هوای مه آلود * میخوای ک ماهی بگیری از اب گل آلود
ولی ب تو میگم اینُ بازبان اصلی * ک ایران هرگز نمیشه تباه وتسلیم
خدا ب توداده2تا چشم بینا * ببین کتابای سعدی و ابن سینا
یابه فردوسی وخیام یامولانا رومی* همیشه توی تمدن مابالابودیم
ولی یاس نمیتونه ساکت شه * اسم ایران بازیچه ی مشت ناکس شه
هدفتو پاره میکنم باتیغ ایمان * توکی هستی ک بگی ازتاریخ ایران
***
هرجای این کره خاکی هستی هموطن * تاوقتی ک خون تو میدوه دربدن
حاضرنشو ک خودتو راضی کنی * ک هربیگانه بافرهنگ توبازی کنه
تاریخ ایرانِ من هویت منِ * ایران دفاع ازتو نیت منِ