ﺁﺷﻨﺎﻣﻮﻥ ﺳﮕﺶ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ، ﻭﺍﺳﺶ ﯾﻪ



ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻣﮋﺩﮔﻮﻧﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ، ﺍﻭﻥ ﻭﻗﺖ ﻣﻦ



ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻣﯿﮕﻢ ﺍﮔﻪ ﻣﻦ ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮔﻢ ﻣﯿﺸﺪﻡ



ﭼﯽ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﺮﺩﯼ؟



ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﻣﯿﮕﻪ :



.



.



.



ﺧﻮﻧﻤﻮﻧﻮ



ﻋﻮﺽ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﺸﯽ.



ﻣﻦ

روایت داریم

.

..

.



.

.

.

.

.

.

.



.

.

.



.

.

.

.



.

.

.

.

.

.

. داریم

.

.

.

.

.



.

.

.



.

.

.

شما هم داری؟



.

.

.

.

.

.



..

.



.

.



.

.

.

.

.

.

.

.

ماهم داریم عمرو میگم داریم پا نمیشده هه هه هه هه بیمزه و دیوونه هم خودتی

گفتم غم تو دارم گفتا گمشو کصافط

گفتم که مال من شو گفتا بااین قیافت؟

گفتم زمهر ورزان رسم وفا بیاموز گفتا وفارا ول کن چنده حقوق پایه ت؟

گفتم که پول ندارم اما پراز شعورم گفتا شعور نداری بی پول بی نزاکت

گفتم مگر چه کردم گفتا که خواستگاری

گفتم مگر که جرم است گفتا بی مایه آری )))

به مامانم میگم شام چی داریم؟

..

میگه مروری بر هفته ای که گذشت

..



...

با این حال من هنوز عاشقشم..

جای من خالیست

من کجا گم کرده ام آهنگ باران را؟...

من کجا از مهربانی چشم پوشیدم؟....

می شود برگشت...

می شود برگشت و د ر خود جست وجویی داشت

در کجای کودک ده ساله در دلواپسی گم شد

در کجا دست من و سیمان گره خورده اند

می شود برگشت...

تا دبستان راه کوتاهیست

می شود از رد باران رفت

می شود با سادگی آمیخت

می شود کوچکتر از اینجا و اکنون شد

می شود کیفی فراهم کرد

دفتری را می شود پر کرد از آئینه و خورشید

در کتابی می شود روئیدن را تماشا کرد

من بهار دیگری را دوست می دارم

جای من خالیست

جای من در میز سوم در کنار پنجره خالیست

جای من در درس نقاشی

جای من در جمع کوکب ها

جای من در چشم های دفتر خورشید

جای من در لحظه های ناب

جای من در نمره های بیست

جای من در زندگی خالیست

می شود برگشت...

اشتیاق چشم هایم را تماشا کن



می شود در سردی سر شاخه های باغ جشن رویش بیافروزیم

دوستی را می شود پرسید

چشم ها را می شود آموخت

مهربانی کودکی تنهاست

مهربانی را بیاموزیم...

میگم اگر وقت کردید محض تست کیبوردتون هم که شده



یه کامنتی بزارید!به خاطر خودتون میگم...!



می ترسم یه وقت کیبوردتون جلبک ببنده!!!