آخر ای دوست نخواهی پرسید
که دل از دوری رویت چه کشید
... سوخت در آتش و خاکستر شد
وعده های تو به دادش نرسید
داغ ماتم شد و بر سینه نشست
اشک حسرت شد و بر خاک چکید
آن همه عهد فراموشت شد
چشم من روشن روی تو سپید
جان به لب آمده در ظلمت غم
کی به دادم رسی ای صبح امید
آخر این عشق مرا خواهد کشت
عاقبت داغ مرا خواهی دید
دل پر درد فریدون مشکن
که خدا بر تو نخواهد بخشید

فریدون [!]..

تنهایی بد است !
اما بد تر از آن اینست که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی !
آدم هایی که بود و نبودشان
به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد . . .

فندک ماشین را روشن می کنی کمی اسپند از جعبه کوچکی در داشپورت بر میداری دانه های اسپند را دور سرم می چرخانی و زیر لب ورد َم می خوانی و دودش را بطرفم فوت میکنی چرا لبهایت وقت فوت کردن ، هوای بینمان را می بوسید.. ندانستم.

دلم شکست! عیبی ندارد
شکستنی است دیگر،
می شِکند! اصلا فدای سَرت،
قضا و بلا بود از سَرت دور شد...
اشکم بی امان می ریزد!
مهم نیست! آب روشنی است!
خانه ات تا ابد روشَن *عشق من*...

عاقا یادمه مدرسه اخرین روز مدرسه یه اسپیكر بزرگ بردم مدرسه سر كلاس دبیر زیست آمادش كردم. طبق معمول داشت نصایح آخر سالو میگفت منم اسپیكرو روشن كردم....... حالا: هله دان دانه هله دان دانه دان دان دانه دبیر داشت دفترشو گاز میزد مام صندلیا رو. خدا خیرش بده اسپیكرو كه نگرفت هیچ كلیم وسط كلاس رقصیدیم
من
بچه ها))))))))
معلم:{)
امید جهان(" title="(" />((((((