پایانم نزدیک است...

 نبودنم را تمرین کن...

رسیدی به یک خودخواهی 

و این خودخواهی اونقدر رشد می کنه که تمام فضا رو بگیره 

و منو له کنه

...

دارم له می شم

یادش به خیر اون روزا رو که دوسم داشتی

چه دنیای سیاهی

...

گاهی 

اونقدر دلت از یه حرف می شکنه...

که نای اعتراض هم نداری...

فقط نگاه می کنی

و 

بی صدا می شکنی...

صبر کن ای سهراب . . .!!!  قایقت جا دارد . . .!؟؟

آری تو راست می گویی آسمان مال من است

پنجره ، فکر ، هوا ، عشق ، زمین ، مال من است

اما سهراب تو قضاوت کن . . . بر دل سنگ زمین جای من است!!!

من نمی دانم که چرا این مردم ، دانه های دلشان پیدا نیست.

صبر کن ای سهراب . . .!!!  قایقت جا دارد . . . !؟؟

من هم از همهمه ی اهل زمین بیزارم  

هــیچ میدانی

زیــباترین عــاشــقانــه

وقــتی است که

اسمــم را با “مــیــم” به انتها می رسانی...