بود...
تلخ ترین کلمه ایست که میشناسم
کلمه ای برای ترجمه ی تمام حسرت هاى دنیا..
بود یعنی
دیگر نیست
یعنی من ماندم و حجم سنگین تنهایی!

یعنی صدایی که دیگر نخواهی شنید..
بود یعنی
تمام هست هایی که نیست شد..
یعنی یک جای خالی...
بود یعنی
دیگر نیست..
و اين اوج درد است!

گفت : سلام نفسم
در حالى که تازه بهم شب بخیر گفته بود !
چه اشتباه تلخى

رفتن من
تلخانه!

این قصه یه مرده همیشه با یاربوده وروزمرگش روزبی یارموندنه!

یارموجودنیست جسم نیست چون احساسش پرستشه ودنیایی می ارزه!

پس عشقت بابت جسم نیست وروحی انرژی سیالی كه نمی بینیش اما باتمام وجودحسش میكنی!كسی كه بهترینها روبراش میخوای اما دریغ وصددریغ انرژی ازكالبدیست كه گرما انرژی حقیقت وعشق غیرمادی را دروجودت درنمیابد وبه تحقیر جسم پرستی متهم میشوی!هدیه میگیری فقط دل یارت شاد باشد واو بدخلقی كند وهدیه عشق وشادی را خرید جسم پندارد وتحقیر روحت دلت را به دردمی آوردهدیه ات را دوست نداشت خودت راهم دوست ندارد

نگاه ساکت باران به روی صورتم دزدانه میلغزد
ولی باران نمیدانند که من دریایی از دردم
به ظاهر گرچه میخندم ولی اندر سکوتی تلخ میگریم . . .

کجایی کودکی؟آن موقع که تنها تلخی زندگیمان شربت تبمان بود  

تـو هم تلخ بودی
تلــخ !
درست مثل قطره های فلج اطفالی
که در کودکی به خوردم می دانند ….!
غافل از اینکه این بار
تلخی تــو دلم را فلــج کرد …!…

تلخ است،همه فکر کنند سرت شلوغ است و تنها خودت بدانی که چقدر تنهایی…

این روزها تلخ می گذرد ، دستم می لرزد از توصیفش !
همین بس که :
نفس کشیدنم در این مرگِ تدریجی، مثل خودکشی است ،با تیغِ کُند.