شب اگر سرد و سیاه است و به دل مه دارد پشت هر پنجره قلبی نگران هست هنوز پا اگر آبله بر داشته از راه دراز پس هر روزنه گرمای دلی هست هنوز من اگر تنهایم ، تو اگر تنهایی بین راه پله و بام نردبانی است هنوز گر چه دلها همه در سینه گرفته است بدان شور خواندن پس این حنجره ها هست هنوز شب اگر سرد و سیاه است و به دل مه دارد روی بام خانه قصه ی مشترکی هست هنوز

طرف دندونش درد میکرده میره دکتر میگه:
آقای دکتر،همه رو بکش بجز اونی که درد میکنه!!
دکتر میپرسه : چرا؟
میگه:بذار مثل سگ تنها بمونه ...!