شبهای دراز زمستان را طاقت می آورم
و در تنهایی بی ترانه ی خویش به جای گریه و بهانه به قندیل های خاطره دل خوش می کنم
اما بهار که از راه می رسد پای هر درخت پر شکوفه ای در باور فاصله ها ابر بغضم همنوای باران می شود

پسره 16 سالشه با دوست دخترش رفته شُمال
.
.
.
.
... .
.
.
.
.
.
.
.
.ما تا همین پارسال با دوس‌ دخترمون قرار میذاشتیم از دور واسه هم دست تکون میدادیم
به این برکَــــــــــت

لحظه ای با من باش، تا که از آن لحظه برویم تا گل
که ببندم از نگاه تو به هر ستاره پل
لحظه ای با من باش، تا که از تو نفسی تازه کنم
تا از آن لحظه با تو، سفر آغاز کنم
سفری تا ته بیشه های سر سبز خیال
تا به دروازه های شهر آرزوهای محال
سفری در خم و پیچ گذر ســـتــاره هــا
از میون دشت پر خاطره ترانه ها
لحظه ای با من باش
لحظه ای با من باش
لحظه ای با من باش تا به باغ چشم تو پنجره ای باز کنم
لحظه ای با من باش
لحظه ای با من باش

"با من باش-سیاوش قمیشی"

زندگی دفتری است از خاطره ها
یک نفر در شب کام یک نفر در دل خاک
یک نفر همدم خوشبختی هاست  یک نفر همسفر سختی هاست  
چشم تا  باز کنیم عمرمان می گذرد        
ما همه همسفریم  

لحظه رفتنیست و خاطره ماندنی؛ تمام ادبیات عشق را به یک نگاه میفروختم
اگر: لحظه ماندنی بود و خاطره رفتنی

        شده بعضي وقتا ديگه دوستش نداشته باشي؟
        به خودت مي گي اصلاً واسه چي دوستش دارم؟
        مگه کيه؟
        مگه واسم چيکار کرده؟
        مگه چي داره که از همه بهتر باشه؟

                   يه چيز ِ خيلي کوچيک....

                          يه خاطره....

                                يه حرف....

                                        يه لبخند....

                                                يه نگاه....

                                                        و بعد....

                                                                همين....