سیاهه ای از آسمان
چقدر دوست داشتم دیگران حرفهایم را بفهمند
و چقدر دوست داشتم نگاه خیس مرا درک کنند
چقدر دلم می خواست یک نفر به من بگوید
چرا لبخندهای تو اینقدر بی رنگ است
اما کسی نبود همیشه من بودم و....
من و تنهایی
و چقدر دوست داشتم نگاه خیس مرا درک کنند
چقدر دلم می خواست یک نفر به من بگوید
چرا لبخندهای تو اینقدر بی رنگ است
اما کسی نبود همیشه من بودم و....
من و تنهایی
بهترین های خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد و در نهایت میبینی هر آنچه هست میان تو و خداوند است نه میان تو و مردم.
1393/06/5 - 08:44