![M 0 R i c A R L0](http://bia2uni.ir/i/avatars/thumbs1/1443127367922478.png)
![](http://bia2uni.ir/themes/arash_new/imgs/status/user_status_3.png)
براش اس فرستادم : دلم برایت تنگ شده جوابش : کمتر بهم فکر کن تا دلتنگ نشی!!!
اونشب تا صبح گریه کردم نه به خاطر بی علاقه بودنش نسبت به من: برای اینکه
اصلا نفهمید دلتنگی دست خودم نبود وگرنه به جای کمتر هیچوقت بهش فکر نمیکردم.
براش اس فرستادم : دلم برایت تنگ شده جوابش : کمتر بهم فکر کن تا دلتنگ نشی!!!
اونشب تا صبح گریه کردم نه به خاطر بی علاقه بودنش نسبت به من: برای اینکه
اصلا نفهمید دلتنگی دست خودم نبود وگرنه به جای کمتر هیچوقت بهش فکر نمیکردم.
بـــــــــــــرگرد....
برگرد تنها عشـــــق ِ دیــــــــــرین من....
برگرد و بگو دوســــــتت دارم تا با پشـــــت ِ دست چنان بر دهـــــــانت بکوبم تا...آرزوی داشتـــــــــن یک دنـــــدان را به گــــــور ببـــری..
چه برسد به داشتن مـــَـــن و عشــــق حقیقــــــی مـــَـــن ...."
ملولان همه رفتند درِ خانه ببندید بر آن عقلِ ملولانه همه جمع بخندید
به معراج برآیید چو از آل رسولید رخ ماه ببوسید چو بر بام بلندید
چو او ماه شکافید، شما ابر چراییدچو او چست و ظریفست شما چون هلپندید
ملولان به چه رفتید که مردانه در این راه چو فرهاد و چو شداد دمی کوه نکندیدچو مه روی نباشید
ز مه روی متابیدچو رنجور نباشید سر خویش مبندید چنان گشت و چنین گشت چنان راست نیایدمدانید
که چونید مدانید که چندیدچو آن چشمه بدیدید چرا آب نگشتیدچو آن خویش بدیدید
چرا خویش پسندیدچو در کان نباتید ترش روی چراییدچو در آب حیاتید چرا خشک و نژندید
چنین برمستیزید، ز دولت مگریزیدچه امکان گریز است که در دام کمندیدگرفتار کمندید
کز او هیچ امان نیستمپیچید مپیچید بر استیزه مرندیدچو پروانه جانباز بسایید
بر این شمعچه موقوف رفیقید چه وابسته بندیداز این شمع بسوزید، دل و جان بفروزید
تن تازه بپوشید چو این کهنه فکندیدز روباه چه ترسید شما شیرنژادیدخر لنگ چرایید
چو از پشت سمندیدهمان یار بیاید در دولت بگشایدکه آن یار کلیدست
شما جمله کلندیدخموشید که گفتار فروخورد شما راخریدار چو طوطیست شما شکر و قندید
زمانیکه انسان به دنبال کسی راه بیفتد از دنبال کردن حقیقت دست برداشته است : کریشنا مورتی .
من نه عاشق بودم،نه محتاج نگاهي كه بلغزد برمن من خودم بودم و يك حس غريب كه بصد عشق و هوس مي ارزيد من خودم بودم و دستي كه صداقت ميكاشت گرچه درحسرت گندم پوسيد من خودم بودم و هرپنجره اي كه به سرسبزترين نقطه بودن وا بود وخدا ميداند،بي كسي ازته دلبستگيم پيدا بود من نه عاشق بودم،نه دلداده به گيسوي بلند و نه آلوده به افكارپليد من به دنبال نگاهي بودم كه مرا ازپس ديوانگيم ميفهميد....