چقـــدر سنگین كام می گیری ..!

گم كردن خاطراتی كه پی اش میگردی تقصیر ریه های تو نیست !

دود كن كسانی كه باعث سنگینی كام سیگارت شده اند...

آنها لیاقت آن خاطرات را ندارند ..

حال من خوب است!!
!!نگـــــــران نباش
" حــــال مـــن خـــــوب اســت!!
بــزرگ شـــده ام
دیگر آنقــدر کــوچک نیستـم که در دلـــتنگی هـــایم گم شــوم!
آمـوختــه ام.
که این فـــاصــله ی کوتـــاه، بین لبخند و اشک نامش . . " زندگیست "
آمــوختــه ام . .
که دیگــر دلم برای " نبــودنـت " تنگ نشـــود . .
راســــــتی. .
دروغ گـــــفتن را نیــــــــز،خــــــــوب یاد گـــرفتــه ام .!
" حــــال مـــن خـــــــوب اســت " خــــــوبِ خــــوب!

سرِ میزِ ناهار بابام با خنده به مادرم گفت :
اگه من برم زن بگیرم ، تو چیكار میكنى!!!!!!!!
مادرم هم خیلى جدى برگشت به بابام گفت :
هیچى خودت و بچه هارو ،
همتونو باهم یه جا پاره میكنم ؟؟؟؟؟؟
بعد یهو غذا رو از رو میز برداشتُ گفت :حیف من كه تو این خونه دارم زحمتِ توِ و این بچه هاىِ بیشعورتُ میكشم !!!كوفت بخورید !!!!!اصلاً پاشید برید گُمشید ببینم !!!!از ناهار خبرى نیست ؟همتون برید بمیرید ؟؟
آخه مرض داری بابا این چه حرفیه آخه میزنی
الان من گشنه وتشنه از تو حیاط دارم براتون پست میزارم

بوی فـَـــراموشی گرفتــه اَم
رَنگــــِ تَنــــهایی
دلشــِکستــِگی
بُغــــض وَ خامــــوشی
چیــــزی نیستــــْ
تآریـــخ مَصـــرَفم گذشتـــه اَستــــْـ !!

با تو، باران بهاری‏ام را پایانی نیست و بی‏تو، پرنده‏ای آشیان گم‏کرده در جاده‏های پاییزم.
تو که هستی، پنجره، با بال‏هایی گشوده از آفتاب، باغچه را مرور می‏کند. با تو، نفس‏های مادرانه، تیررس اضطراب و تشویش را مجال نمی‏دهند.
آجر به آجر، ساخته می‏شوم؛ وقتی پناه دست‏های امنت، موسیقی مهربان عشق را به ترنم می‏آیند.
بی‏تو، بن‏بستی می‏شوم در هزار توی رنج‏های خویش.
بی‏تو، شکوه جهان، ویرانه‏ای است مسکوت و بی‏هیاهو.
می‏ستایمت که رونق کوچه‏های سردسیر وجودم هستی؛ آن‏چنان که آفتاب، رگ‏های سپید قطب را.

نیا باران ،
زمین جای قشنگی نیست ،
من از اهل زمینم خوب میدانم که گل در عقد زنبور است
ولی سودای بلبل دارد و پروانه را هم دوست میدارد

با « یکی بود یکی نبود » شروع می‌شود این قصه

با یکی ماند یکی نماند، تمام.

یکی، من بودم یا تو؛ مهم نیست

مهم

قصه‌ای‌ست که تمام می‌شود!

شما که غریبه نیستین ...

وقتی “منو” میخواست هیچ چیز جلودارش نبود

و

وقتی هم که “منو” نخواست هیچ چیز نگهدارش نبود