روزهایم گذشت اما روزگار از من نگذشت! ؟ ؟ اما من از روزها و روزگار گذشتم.بگذرید از من

جثه ام کوچک است ولی دست هایم پر از امیدهایی که زیر همین چتر #خیس می شود*

نقاش نیستم عکاس نیستم موسیقی برایم صدای آبشار و گنجشک است از ریاضی حساب انگشت ها را می دانم برای دوست داشتن فیزیک را با برق چشمانی از دور آرزوهایم، کلمات اند پلیور یک عصر زمستانی را خوب می توانم ببافم.............

بی تو من هیچم
ای شبم؛ دور از تو بی مهتاب!
دوست می دارم تو را، تا آنسوی دنیا!
دوست می دارم تو را، تا آنسویِ قصرِ طلایی رنگِ اخترها!
دوست می دارم تو را، ای از برایم نقطه پایان هر مقصد!
دوست می دارم تو را، ای بی تو من نابود!
دوست می دارم تو را، از بی نهایت، بی نهایت تر!
دوست می دارم تو را، ای آتش اندیشه هایم بی تو خاکستر!

من نمی دانم ترا؛ ای قلهٔ مغرور!
عاقبت آیا کدامین شب
عاقبت آیا کدامین روز
فتح خواهم کرد؟

آرامـش می خواهـم ...

 به اندازه ی خوردن یک فنـجان قهوه کوتاه باشد ...

 یا قـدم زدن روی سنـگفـرش خیـس پـیاده رو ... طولانی ...

 فـرقی نمی کنـد

فقط آن لحظـه را می خواهـم

 آن لحظـه که تمام سلول هایم آرام می گیرند

در نیست

              راه نیست

شب نیست

                   ماه نیست

نه روز نه افتاب

ما بیرون زمان ایستاده ایم

با دشنه تلخی در گرده هایمان

هیچ کس با هیچ کس سخن نمی گوید

که تاریکی به هزار زبان در سخن است

در مردگان خویش نظر می بندیم با طرح خنده ای

و نوبت خویش را انتظار می کشیم بی هیچ خنده ای

هجوم وحشی و درنده خوی باد پائیزی
كه بر گوش زمین سیلی زد و
اشك را به چشم آسمان آورد
مرا تا اوج غمها برد
وجود سرد و بی احساس برگهای خزان بسته
تمام سبزی دل را به یغما برد
تمام خاطرات سبز خشكیدند
تمام آرزوهایم
تمام من بزیر گامهای عابران گم شد
ونقشی شد بر آب
آن آرزوهای محال من
تمام نا تمام من ...
در این پائیز،
به پایان می رسد آیا؟
خدایا آرزوهایم ...
صدایم كن كه برخیزم
من از پائیز بیزارم
فقط یك فرصت دیگر برای زندگی كافیست
مرا تا فصل سرما فرصتی باید
خدایا آرزوهایم ...