اینجا ایران است یعنی:
ببخشید پرواز ۱۷:۴۵ چه ساعتی میشینه؟
ببخشید اتوبوس ۹:۳۰ ساعت چند حرکت میکنه ؟
ببخشید کارت شارژ دو تومنی دارین ؟ چنده !؟

رویای پرواز کردن رابا ما تجربه کنید شرکت هواپیمایی برادران جان اسمیت وتامی کوچولو

گُنجشکه داشته تو هوای سرده زمستون پرواز میکرده... از سرما یخ میزنه میُفته رو زمین..
یه گاوِ داشته رَد میشدِ از قضـــــا یه تاپاله میندازه روش ... گُنجشکه گرمِش میشــــه شروع میکنه به جیک جیک کردن ... یه گربه صداشو میشنوه میاد تمیزش میکنه میخوردش ....
و امّــــــا نتیجه اخلاقیه داستان :
1-هرکَس بهت میرینــــــــه دشمنت نیســـت ...
2-هرکَساز توی گُــــــه درت آورد دوستـــــت نیســـت ....
3-هر وقت تو گُـــه گیر کـــردی دَهنتـــــــــــــــــــو ببنـــــــــد

از این شبِ بد منظره
از این شبِ سوت و کور
تا شبِ مهتابیه تو
مرا پرواز بس نبود

بخوان مرا ...

تا تو راهی نیست
یک بهانه ، برای بوسیدن
برای آواز شدن ... پرواز شدن
پنجره ها
رو به تو باز ه
بخوان مرا ...

چه سخته جدایی امیدی ندارم

که بی تو بخندم که طاقت بیارم

نگامو باور کن اگرچه دلگیره

پرواز ما از هم گناه تقدیره

هنوزم مبهوت این خواب کوتاهم

خداحافظ هم بغضم ، خداحافظ همراهم

خداحافظ خوب من ، خداحافظ عشق من

از هرم دست تو چه سخته دل کندن

غم تنها ترین تنهای دنیا

تویی زیباترین زیبای دنیا

تو مثل امید یک قناری

قراری بر دل هر بی قراری

منم یلدای بی پایان عاشق

تو بودی مرحم زخم شقایق

تویی لالایی خواب خوش آواز

بالم را مشکن در اوج پرواز

نگاهت را می پرستم ای نگارم

فدای تار مویت هر چه دارم

خالی تر از سکوتم ، از نا سروده سرشار

حالا چه مانده از من ؟... یک مشت شعر بیمار

انبوهی از ترانه ، با یاد صبح روشن

اما... امید باطل... شب دائمی ست انگار

با تار و پود این شب باید غزل ببافم

وقتی که شکل خورشید ، نقشی ست روی دیوار

دیگر مجال گریه از درد عاشقی نیست

بار ترانه ها را از دوش عشق بردار

بوی لجن گرفته انبوه خاطراتم

دیروز: رنگ وحشت ، فردا: دوباره تکرار

وقتی به جرم پرواز باید قفس نشین شد

پرواز را پرنده ! دیگر به ذهن مسپار

شاید از ابتدا هم تقدیر من سفر بود

کوچی بدون مقصد از سرزمین پندار

از پوچ پوچ رویا ، تا پیچ پیچ کابوس

از شوق زنده بودن... تا خنده ای سرِ دار

چه قدر سخته به اونی که دوستش داری پر و بال بدی اما وقتی پرواز را یاد گرفت ،با تــــــــــو نـــپــــــــــــره ...

پریدن، باور پرنده ای است که به پرواز می اندیشد وگرنه دلیل پرواز پر نیست...!!!

در نگاه کساني که پرواز را نمي فهمند هرچه بيشتر اوج بگيري کوچکتر خواهي شد