زن زیبـاســتــــــــ ...
چهـ آن زمان که از فرط خستگی چهره اش در هم است...
چهـ آن زمان که خود را می آراید از پس همه خستگیهـــــایش...
چهـ آن زمان که فـــــریاد می زند بر سرت
وتو فقط حرکت زیبای لبهـــــــــایش را می بینی...
چه آن زمان که کودکی جانش را به لبانـــــــــش رسانده
و دست بر پیشانی زدهـ و لبخند می زند...
زن زیباستـــــــــــ ...
آن زمانی کهـ خستهـ از همهـ تُهمت ها و نابرابری ها
باز فراموشش نمی شود کهـ
مـــــــــادر است،
همــــــــــسر است،
راحــــــتـــــ جان است...
زن زیباست
زمانی که لطافت جسم و روحش را توأمان درک کردی؛
زمانی که خرامیدنش را بین بازوانت فهمیدی؛
زمانی که نداشته های خودت را
به حساب ضعفش نگذاشتی؛
آری زن زیبـــــاست...

از خطوط موازیِ پیشانی ات

 

 پیداست سرنوشت 

 

هزارو یک شعر شبانه ام ،

 

نمی صرفد

 

 که شهرزاد تو باشم.

ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ

ﻭﻗﺘﯽ ﯾﮑﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﺣﺮﻑ میزنه ﺗﻮ ﮐﺪﻭﻡ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻢ ؟

ﺭﺍﺳﺖ ؟

ﭼﭗ ؟

ﻭﺳﻂ ﭘﯿﺸﻮﻧﯿﺶ ؟

ﺩﻣﺎﻏﺶ ﻋﺎﯾﺎ ؟

ﻫﯿﭽﮑﺪﺍﻡ …

چرت ترین چیزى که توو رابطه هاى ایرانى بحثش پیش میاد اینه که مى پرسن :
تا حالا با کسى بودى؟!
نه فقط منتظر بوده توئه عنتر بیاى توو زندگیش

                               

         آنــــکه  آرام دل و راحـت جـان بــود کـجـاست ؟

         و آنــــکه درجان و تنم تاب و تب افزود کـجـاست ؟

         دلـبـری کـــــــرد و زپیشم سفری کـــــرد  بـرفـت

         او که کــــــرده بــه لـبم خـنده ی محدود کـجـاست ؟

         ما ز بـیـگـانـــــــــه هـمی خشت و جــــدا بـنهادیـم

         یــار دیـــریـنـه ی ما ایــــن ره و پـیـمود کـجـاست ؟

         هست او دردل مـن تـــا کــــــه شوم زنـــده بـگــور

         چـرخ ایـن عشق وچنین سرزده چـرخوند کـجـاست

         بـــی وفــــایـــــــی نـبـود در دل آن لـعـبـت پــــاک

         کـــــــــــرده راه دلـشو پــیـلـه ی مسدود کـجـــاست ؟

الکی میگن علم پزشکی تو ایران خیلی پیشرفت کرده
من ده تا دکتر رفتم هیچ کدوم .ن
تونستن یه مریضی تو من پیدا کنن که ماه رمضون روزه نگیرم.

طرف فامیلیش "خبردار" بوده! میره سربازی، هر وقت فرمانده میگفته:
خبردار
یارو دست بلند میکرد میگفته: حاضر قربان!
فرمانده هم بهش میگفته:
احمق با تو نبودم! یعنی صاف بایست!
یه روز یک هیأت نظامی قرار شد بیان بازدید!
فرمانده پیش خودش فکر کرد که این سربازه آبروشو میبره به همین خاطر بهش یک ماه مرخصی داد.
وقتی هیأت بازدید کننده اومدند فرمانده بلند گفت: خبردار
همه سربازا داد زدند: رفته مرخصی قربان

تا قبل از خریدن کفش تن تاک تو رابطه با گودزیلامون مشکل داشتم...

نمیتونستم درکش کنم وقتی حرف میزد هیچی نمیفهمیدم ایجاد رابطه باش برام سخت و کسل کننده بود

ولی بعد از خرید تن تاک مشکلم حل شده

دیگه هر وقت میخواد حرف بزنه با همون تن تاک میکوبم تو دهنش این محصولو به همه پیشنهاد میکنم