مدرسة ما: پایگاه جهنمی

خروج از مدرسة: فراراز آلکاتراس

دیدن مدیر از دور: شبحی در تاریکی

نمرة بیست: افسانهآه

مدیرمدرسه: مرد 6 میلیون دلاری

شوخی با مدیر: بازی با مرگ

روز دادن کارنامه:حادثه در تونل کندوان

امتحان: شاید وقتی دیگر

روزی که معلم به کلاسنمی­آید: بوی خوش زندگی

اخراج از کلاس: یک بار برای همیشه

نمازخانة دبیرستان:قطعه ای از بهشت

امتحان پایان ترم: قلب­ها برای که می­تپد؟

پیام متقلب برای دیگران: چشم­هایم برای تو

راهی برای متقلبان:جیب­برها به بهشت نمی­روند

آنتن مدرسه: جاسوس سه جانبه

جای سیلی معلم: دایرةسرخ

صفرهای پشت سر هم: برج مینو

اعتراض برای نمره:شلیک نهایی

زنگ ورزش: المپیک دربازداشتگاه

شورای دبیران: جنگ نفتکشها

ناظم: پلیسآهنی

کنکور:بالاتر از خطر

دیدن معلم از دور: سایة عقاب­ها

نگاه معلم: بگذارزندگی کنم

دانشگاه: سرزمین آرزوها

خارج از مدرسه: آن سویآتش

بحث بامدیر: فریاد زیر آب

شاگرد اول کلاس: پرندة کوچک خوشبختی

پای تخته: لبةتیغ

منفی­های پشت سر هم: گلوله­های بی صدا

اولین دانش آموزی کهمعلم از او درس می­پرسد: قربانی

وراجی سر کلاس: مجوز مرگ

آخر کلاس: بهشتپنهان

مبصرکلاس: افعی

بوی جوراب بچه­ها: عطر گل یاس

دبیران مدرسة ما:تبعیدی ها

اخراج از مدرسه: می­خواهم زنده بمانم

دفتر دبیران: خانه ارواح

نمرة ده: شانسزندگی

اتاقورزش: جزیرة آدم خورها

سال آخر دبیرستان: سال­های بی­قراری

ساختمان مدرسه: آسمانخراش جهنمی

اخراجی­ها:بینوایان

رفتن به دانشگاه: هدف سخت

دفتر مدیر: کلبةوحشت

صاحباننمره زیر ده: سربداران

کیف­های دانش آموزان: محموله

ظرفیت نیمکت­ها: دونفر و نصفی

سوسک در کلاس: انفجار در اتاق عمل

کلاس خصوصی: وعدهپنهان

زنگادبیات: نان و شعر

دفتر ناظم: محکمة عدالت

حالت دانش آموز هنگامپاسخ دادن: زرد قناری

دانش آموزان رشتة ریاضی: سوته دلان

رفتار مشاور مدرسه بادانش آموزان: عاشقانه

سلام

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

خوبه فقط یه سلام کردم این طور دنبالم راه افتادی؟ اگه چشمک می­زدم چی کار می­کردی؟

می­گن وقتی یه خوشگلبه آسمون نگاه می­کنه، ستاره­ها براش چشمک می­زنن و لذت می­برن! یه وقتتو به آسموننگاه نکنی گند بزنی به حالشون!

مي توانم ز آب ديده دشت را دريا كنم
يا ازين سيل دمادم كوه را صحرا كنم
مي توانم بر كنم از سينه آه آتشين
نه فلك را در نفس يك توده ي غبرا كنم
دست اگر از ديده بر گيرم را سر دهم
ز آب و آتش مي توانم عالمي را لا كنم
از محبت هست پنهان در دل من آتشي
هفت دوزخ سوزد ارزان ذره اي پيدا كنم
هست جانم قابل اسرار علم من لدن
مي توانم خويشتن را جنت الما وا كنم
مي توانم از زمين بر كام دل گامي نهم
گام ديگر بر فراز چرخ هفتم جا كنم
مي توانم عالمي آباد كردن از نفس
روي دل را گر به سوي خواجه بطحا كنم
تو به چشم كم مبين در من عصاي موسيم
خويش را چون افكنم بر خاك اژدها كنم
وقت آن شد "رضا" گيرم ز اهل دنيا عزلتي
لب ببندم چشم و گوش آخرت را وا كنم