باران می اید.....باران تمام می شود...اما هنوز من خیس ماندم....تو می ایی.تو می روی...اما هنوز من..من..لا به لای همیشه همین چند سطر پیدایت می کنم...غیب نمی گویم....همیشه قبل از اینکه دیده باشی عطر یاس را حس می کنم.......................................
چقدر حقیرند مردمانی که نه جرأت دوست داشتن دارند ، نه ارادهی دوست نداشتن ، نه لیاقت دوست داشته شدن و نه متانت دوست داشته نشدن، با این حال مدام شعر عاشقانه میخوانند
هر کس بهایی می پردازد. بعضی ها بهای رفتن… بعضی ها بهای ماندن. بعضی ها دلشان را می گذارند و می روند. بعضی ها می مانند بی دل بستن. بعضی ها دل می کنند و میروند. بعضی ها می مانند چون نمی توانند دل ببرند.
در زندگی تان! نقش نیشهای مار " ماروپله" را بازی نکنید... شاید دیگر توان دوباره بالا آمدن از نردبان را نداشته باشد، همان کس که به شما اعتماد کرده بود .................