روی چمن ها غلت میزنم...

عشوه ریختنو خوب یادم ندادن...

وقتی از کنارم رد میشی بوی ادکلنم مستت نمیکنه...

لاک ناخونام از هزار متری داد نمیزنه...

گاهی از فرط غصه داد میزنم...

خدایم را با تمام دنیا عوض نمیکنم...

و بعضی ادمهای اطرافم را هم با همه دنیا عوض نمیکنم...

شبها پایه پرسه زدن در خیابان ها و مهمانی نیستم...

بلد نیستم تا صبح پای تلفن پچ پچ کنم و بگویم دوستت دارم

وقتی حتی به تعداد حروف دوستت دارم هم دوستت ندارم....

ولی اگر بگویم دوستت دارم بی حدو مرز دوستت دارم...

اره من خالصانه همینـــــــــم...

مدت هاست احساس می کنم که کر و لال شده ام ...!!

این روزها صدای احساساتم رو فقط  ...؛

صفحه ی کیبوردم می شنود ..!!!

مخاطب شعرهای من ..

معشوقی ست که هنوز به دنیا نیامده ..

نه تویی که مدت هاست از دنیای من رفته ای ..!!!

شاعر از ،

کوچه ی مهتاب گذشت ؛

لیک شعری نسرود ؛

نه که معشوقه نداشت ،

نه که سرگشته نبود ؛

سال ها بود که دگر کوچه ی مهتاب ،

خیابان شده بود ..!!!

دلم باز کما را می خواهد..

از همانی که دکتر  گفته بود:

.." متاسفم " ..

فقط براش دعا کنید ..!!!

ای کاش فردا که از خواب بیدار می شوم ؛

زندگی رنگ دیگری داشته باشد ...

رنگی ..

همرنگ آرزوهایم ..!!!