گفت : با مـــــادر یه جملــــه بساز !!

گفتم : من با مادر جملــــه نمیسازم ؛ دنیامـــــــــــو می سازم . !!!
.
.
.
.
از تمام دلتنگی ها ، از اشک ها و شکایت ها

که بگذریم باید اعتراف کنم

مادرم که میخندد خوشبختم !

لیاقت میخواهدبودن درشعرهای دختری که باتمام عشقش نبودنت رااشک میریزد تعجب نکن.... دربی لیاقتی توشکی نیست اینجادلیل بودنت میان بغض هایم خریت خودم است نه لیاقت تو.....................

من سرم تو کار خودم بود داشتم خوندن نوشتن یاد می گرفنم

که یه روزی یه دختری رو دیدم

اون این شکلی بود

ما با هم دوست شدیم و اوقات خیلی خوبی باهم داشتیم

من اونقدر دوسش داشتم که بهش هر چند وقت کادو میدادم

وقتی اون هدیه رو باز میکرد و از کادوم خوشش میومد اینجوری ذوق میکردم

در کنارش احساس خوشبختی و غرور میکردم

ما تقریبا همه شب ها با هم در حال گفتگو بودیم

همه اطرافیان بهمون حسودیشون میشد و اینجوری نگامون میکردن!

همه چی خوب و عالی بود حتی فکر میکردم خوشبخت ترین آدم رو زمین هستم

 

[b]نمی خواستم باور کنم
[b]

من اینجوری شدم

و همچنان اینجوری بودم

سعی میکردم خودمو به بیخیالی بزنم و بهش فکر نکنم

 

Related posts:

ﭼـﻘـﺪﺭ ﺧـﻮﺑـﻪ ﺑـﻌـﻀـﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻣـﺎ
ﺑـﺪﻭﻧـﻦ
ﮐـﻪ ﺍﮔـﺮ ﭼـﻴـﺰﯼ ﺭﻭ ﺑـﻪ ﺭﻭﺷـﻮﻥ
ﻧـﻤـﻴـﺎﺭﯼ
ﺍﺯﺳـﺎﺩﮔـیتـــــ ﻧـﻴـﺴـﺖ !
بلکه ﺩﺍﺭﯼ ﺣـﺮﻣـﺖ
ﻳـﻪ ﺭﻭﺯﺍﻳـﯽ ﺭﻭ
ﻧـﮕـﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﯼ
ﮐـﻪ ﺍﻭﻧـﺎ ﻳـﺎﺩﺷـﻮﻥ ﺭﻓـﺘـﻪ!!!
کاشکی میفهمیدن

دلنوشت


وقتي يه زن باهات بحث ميکنه،

قهر ميکنه،

دلش ميگيره،

از دستت گريه ميکنه،

... ميگه...ميگه...ميگه و اشکش سرازير ميشه و ،

مجبورت ميکنه حرفشو گوش بدي،

خوشحال باش!

براش مهمي که اينجوريه!

اگه همش صدات ميکنه،

اگه دوسش داري،

ذوق کن..

چون خيلي دوستت داره ....

سکوت يه زن خيلي معني داره .....

يعني:

خسته شده ...

ديگه کم آورده ..

ديگه تموم شده ..

يعني نا اميـــــــــــــــــــــد شده .....

اگه مردي..

اگه عاشقشي...

قدر مهربونياش رو بدون..

بزار از ابراز عشقش به تو انرژي بگيره ....

بزار واست بخنده و تو بهش بگو که عاشقِ خنده هاشي .....

بهش بگو چقدر دوسش داري .....

زن به همين راحتي آروم ميگيره .....

تو فقط يه کم مـــــــــــــــــــــــــرد باش ...............محکممممممممممممممم

و آب بود که می‌رفت

کوچه خلوت بود

صدای قلب تو آری ،

صدای قلب تو پاشید بر در و دیوار...

و عطر سوختن اشک و عشق و شرم و شتاب

میان بندبند کهنه‌ی دیوار آجری گم شد

فضای کوچه‌ی میعاد

طنین خاطره‌ِ ی ضربه‌های گام تو را

به ذهن منجمد سنگفرش امانت داد.

و آب بود که می‌رفت...

میدانی سکوت چیست ؟
آن لحظه که کلمات در دلت طوفانی به پا کرده اند
اما خوب میدانی در امانی در کنج اتاق در آغوش زانوهایت
و خوب میدانی این طوفان هم تمام میشود وقتی اشک هایت ...


(( آهید ))

بالاخره خواهی فهمید که :

همیشه یک ذره حقیقت پشت هر"فقط یه شوخی بود" هست.

یک کم کنجکاوی پشت "همین طوری پرسیدم" هست.

قدری احساسات پشت "به من چه اصلا" هست.

مقداری خرد پشت "چه میدونم" هست.

و اندکی درد پشت "اشکالی نداره" هست.