کوتاه می نویسم ولیـــــ ... بغض هایم طولانیستـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ... !!

سکوت پشت سکوت ... حرف پشت حرف ... بغض پشت بغض ... دل من کي آرام ميگيري؟

طولانیه اما قشنگ بخونینش حتما

پرسیدی:"عاشقمی؟"
گفتم:"دوستت دارم"
بغض کردی و آرام گفتی: اما من "عاشقت هستم..."
روزهای با هم بودنمان با "دوست داشتن"من،
و "عشق" تو گذشت!
همیشه پا پیش گذاشتم،
گذشت کردم،
نگرانت شدم،
تا پای جان آمدم برایت...
اما تو، با تمام عشقت!
روزی که باید محبت میکردی، نکردی
جایی که باید گذشت میکردی، نکردی
وقتی که باید پا پیش میگذاشتی، نگذاشتی!
دیدی که به کلام نبود و در عمل،
دوست داشتن من، بر عشق تو چربید؟!!!

خدایا: دانستن این که چقدر مرا دوست داری کار سختی نیست

وقتی گریه هایم شیشه های اتاق را لمس میکند

وقتی دستانم بر روی شیشه ها سر میخورد

هر روز از انگشتانم شروع میشوی، به کنه وجودم میروی

و آنگاه این هیاهو از حنجره ام به تو میرسد

خدایا: من یک جسم سردم پر از نوسان های ناخواسته و احساسات نانوشته

و تو در میان همه ی اینها یک هستی مطلق هستی

یک معجزه که مرا به وجد می آورد

من در نگاه کردن به تو، واژه ای میشوم در متنی گسترده

تو مرا در سکوتم فهمیدی

وقتی که دلهره، آخرین کلمه ی مشترک چشم ودلم بود

وقتی ساعتها اجازه ی حرکت را از زمان گرفتند

وقتی همه ی رقصیدن من، تب و لرزم بود

هیچکس مثل تو نقطه چین ها را پر نمیکند

تویی که اول از هرکس و هرچیزی به ذهنم خطور میکنی

 وآخر همه میروند و تو باز هم ادامه داری

میخوابم در آغوش تو

تا لرزش دندانهایم

تپش قلبم

و حالت ایستای دردم را فراموش کنم

بگذار که هر لحظه دوباره به تو بگویم: سلام!

و آنقدر به آسمان نگاه کنم که ستاره ها به عشقم حسودی کنند

خدایا:این روزها که دست های تو مرا به فردا میکشد،

حس غریبی دارم

گاهی اشک..گاهی بغض..گاهی درد

بگذار مدام صدایت کنم

تا بودنت را فراموش نکنم!