زندگی قمار نیست

که همه را یکجا ببازیم

آن قصه ی "تک خال" هم فقط یک قصه است..

هنوز تَوَهُم میزنم بودنش را
بریدم، دوختم
لیلایش کردم و مجنونش شدم
چه تلخ آخر قصه شد اما
من ماندم و خویش
گمانم بیخود چای دم کرده ام
کسی پشت در نیست...

آره بارون می اومد خوب یادمه
مثل خرای قصه وقتی آدم میره به رویا
زیر لب زمزمه کردم کی میتونه دل دیونه رو از من بگیره
اونقدر باشه که من دلو دستش بدمو چیزی نپرسه
دیگه حرفی نمونه غیر نگاهش
یه غروب بود روی گونه هات خیلی سال پیش
توی خوابم دیده بودم تو رو با گونه خیست
اونجا هم نشد بپرسم بارونه یا اشک چشمات ؟!

دلت با من هماهنگه نگاه ِ تو تو چشمام ِ
تنت با من میرقصه
همونی حسی که می خوامه
تو این دنیا واسه شبهام جز آغوشت پناهی نیست
با این حالی که من دارم
جز اینجا دیگه جایی نیست
همینجا باتو می مونم همینجا که هوا خوبه
نفس تو سینه میگیره
دلم واسه تو میکوبه
من یه دیوونه ــَم وقتشه عاقل شم
تو ته ِ.خوبی
حق بده عاشق شم
عمرم و گشتم تا که تو پیدا شی
هیچی نمیفهمم
فقط می خوام باشی
فقط می خوام باشی.

صدايم کردي

جا ماندم

از کشتي اي که رفت و غرق شد

البته...

اين فقط مي تواند يک قصه باشد

در اين شهر دود و آهن

دريا کجا بود

که من بخواهم سوار کشتي شوم و...

تو صدايم کني

فقط مي خواهم بگويم

تو نجاتم دادي

تا اسيرم کني

من که برای ماندنت
هر روز
دست به دعا دارم
پشت سرت
کاسه ای آب
به دست دارم
به من بگو
پری قصه ی دلتنگی
من بی جهت
باز امید به
برگشت تو دارم؟

#آزاد#
--------------------------------------
آیا؟؟؟؟

من هم شبی به خاطره تبدیل میشوم
خط میخورم زهستی و تعطیل میشوم
من هم شبی به خواب زمین میروم فرو
بر دوش خاک حامله تحمیل میشوم
من هم شبی قسم به خدا مثل قصه ها
با فصل تلخ خاتمه تکمیل میشوم
قابیل مرگ، نعش مرا میکشد به دوش
کم کم شبیه قصه هابیل میشوم
حک میکند غروب، مرا شاعری به سنگ
از اشک و آه و خاطره تشکیل میشوم
یک شب شبیه شاپرکی می پرم ز خاک
در آسمان به آیینه تبدیل میشوم

مجنون به قصه ی خود باز گرد اینجا لیلی با همه ی مجنون ها محرم است به جز مجنون خودش !!!!