کودک که بودم وقتی زمین میخوردم مادرم مرا میبوسید و تمام دردهایم از یادم میرفت …
دیروز زمین خوردم ولی دردم نیامد اما به جایش تمام بوسه های مادرم یادم آمد !
ببار ای ابر سرگردان که این دل غصه هادارد.
مرو ازآسمان من که باتوقصه هادارد.
بریز ای نم نم باران دلم خون شد زتنهایی.
اسیر دردم ای باران چرا دردم نمی کاهی؟
ببار ای قطره ای مرهم ، زبانم تشنگی دارد.
به این دلخسته ی عاشق که او هم عالمی دارد.
سئوگيليم، ائل بيلير من اهلي-دردم،
سندن باشقاسيني سئوسم نامردم
غصه دن اؤلورم نئيليم كي، هردم،
مني قويوب باخير يانا گؤزلرين.
كيپريگين خنجردير، قاشلارين كامان،
ييخديغين عاجيزه وئرمزسن آمان.
دئديلر جلّادسان، ائتمزديم گومان،
سالاجاقدير مني قانا گؤزلرين.
سنين الينده دير هر اختياريم،
ظاليم،اؤلدور مني غمدن قورتاريم،پ
بس كيمه سؤيله ييم، كيمه يالواريم،
گتيريب دير مني جانا گؤزلرين.
كؤنلومو سالاجاق زولفون كمنده،
حسرتين قويماييب جان قالسين منده،
او گؤزلر وار ايكن نه قدر سنده،
آلاجاق كؤنلومو سونا گؤزلرين.