اه
لحظه هایم را هم فروختم
تمام شد
کاش اینجا بودی و خودت میدیدی توکه رفتی من هم تمام شدم

یه جفت جوراب داشتم, خیلی باهم معاشرت داشتیم

توی دوران اوج رابطه مون یه لنگه اش گم شد...
امروز کشومو ریختم بیرون, یهو دیدم اون تــَــه زُل زده تو چشمام!!!!

... ... گفتم : کجا بودی لوتــــــــــی؟!؟!؟
گفت : باس یه مدت با خودم خلوت می کردم, ولی تمام این مدت بوی تو رو می دادم...

بــــــوییدمش... همون لحظه فهمیدم خیلی مــَــــــــــــــــــــــرده!

امشب که برق خانه قطع شده بود !

چشم هام جز تاریکی وسیاهی مهمانی نداشت !

برای لحظه یی خود را نابینایی فرض کردم در این دنیای پر هیاهو

تازه فهميدم چشم های من چه نعمتی بود

تازه فهمیدم یک نابينا نه می تواند گل آفتاب گردان را ببیند و نه سیاهی پر کلاغ را

و نه غذايى كه ميخورد

و نه حتى صورت كسانى را كه دوستشان دارد


بگذار يكبار هم که شده شكر گویم !

شکر بابت داشته هایی که آنقدر برایم عادی شده اند که بودنشان به چشم نمی آید !

خدایا شکرت

شک نکن
درست در لحظه ی آخر، در اوج توکل و در نهایت تاریکی
نوری نمایان می شود، معجزه ای رخ می دهد
و چه زیبا خدا از راه می رسد...

عاشق اون صحنه ایم که چن نفر با هم میریم رستوران میخوایم حساب کنیم!!
یکی زیپ کیفش وا نمیشه!
یکی داره دنباله کیفش میگرده!
یکی دکمش گیر کرده!
یکی دستش تو جیبش تو همین لحظه جا نمیشه!!
اون یکی گوشیش زنگ میخوره!
اون یکی کیفش تو ماشین جا مونده!
ینی یه همچین آدمهایی هستیم ما!

حافظم گفت برو با دل خود خلوت کن

گفت می نوش و غم عالمی از سر رد کن



گفت آتش بزن و کام دل از دنیا گیر

آتش عشق بسوزان و دمی را سر کن



راهی قصر امل شو برهان مرغک دل

لحظه ای با می ناب قدح حق سر کن



چشم بر بند بر این عالم فانی و دروغ

پیشکش درّ یمانی به درمیکده کن



جامه خلق ز تن بر کش و از بهر طلب

بر تن ساقی شب های پر از وحشت کن



عشق حق چون بزد اتش به وجودت هستی

گنه از خرقه بشوی و گذر از دنیی کن

دوست داشتن اتفاقی ساده و زیباست...
مثل تولد یک پروانه
بیشتر از تماشای پروانه ها
مبهوت حس لحظه های تولدش از پیله باش...